Një shpirt i zbrazët është fotografuar përmes syve të Lorisit dhe botës së jashtme. Një nëntë vjeçar portretizon monotoninë e një jete të vazhdueshme pas një ekrani. Armët, dhuna që ai dëshmon gjatë ditës padyshim se po e prek atë në shëndetin mendor dhe fizik. Trashja, lidhja shoqërore, depresioni, vazhdimisht po rriten tek ai. Sidoqoftë, kur ai futet në stërvitjen e futbollit gjithçka ndryshon. Gjithçka bëhet reale. Por, rutina e tërheq atë përsëri në boshllëk.